Buikpijn, accepteren en hoera!

Sprak van de week een vriendinnetje, sinds 2 jaar ongeveer gescheiden, leven 180 graden gedraaid, je leven op zijn kop dus. En ik ben onder de indruk, echt waar. Accepteren, doorslikken en doorgaan. En goed ook. En geloof me, het was a dirty diforce, maar dankzij haar denken en doen heel rustig verlopen.
Zo fijn om bevestigd te zien, dat als je zoiets overkomt, je leven op zijn kop komt te staan, je natuurlijk je emoties moet kunnen uiten, verdrietig mag zijn maar vooral ook praktisch je keuzes maken en accepteren dat dingen zijn zoals ze zijn. Punt. Move on.
Ze zei nog wat moois en dat was dat je eigenlijk iedere week iets moet doen waar je buikpijn van krijgt, en dat is zo verschrikkelijk waar. Uit je comfort zone, hoppakee, gewoon doen. Ik hou van dat soort mensen. Ben zelf ook van dat soort.
Ik ben natuurlijk heel druk met de aankomende B-enjoy beleving en erg veel aan het ouwenelen met alles en iedereen. Deelnemers, bezoekers, maakt niet uit, maar een succes worden zal het! Heerlijke drive, met iedere keer weer een beetje buikpijn. En als het dan lukt, en mensen snappen het of komen, dat gevoel is zo lekker.
En tuurlijk loop je ook tegen mensen aan die het niet snappen, niet komen of niet zo heel enthousiast zijn. En weet je wat, ook dat is ok. Tegenwoordig kan ik ook accepteren en vooral: laten. Raak er niet (ok dan soms) meer van van slag. Ook lekker=winst!

Ik beken, ik kijk de Voice of Holland, vooral voor de kinderen hoor (:))... maar wat een deceptie en een kutcommercieel programma. Ben je godverdomme coach en strijk je bakken met geld op, heb je niet eens de ballen om een echte keus te maken tussen je pupillen. En laat je "het nederlandse publiek" de keus maken. Hetzelfde "nederlandse publiek" die zorgt dat de PVV zoveel stemmen heeft gekregen! Dan weet je toch dat die vieze rare Paul doorgaat? Dan neem je jezelf toch niet serieus?  Ik kijk niet meer! Klaar mee.
Geen oordeel hoor, maar mijn mening (thanks nic!)

Beetje bleu op de bank met (verrassend) lief en wijntje en kijk terug op de week. Mooie week, lekker bezig geweest, meiden aan de proefcito, wordt nog best spannend voor ze. Gister een verjaardag van Marco, al gezet op facebook, hoe ga je daarmee om als iemand niet meer leeft. Het is ook zo'n dag dat je wel moet en dat vind ik dan weer een beetje lastig. Liever op mijn eigen tijd. Maar goed, samen met de kindjes hebben we eigenlijk een hele fijne dag gehad. Veel dingen samen gedaan, lekker muziek geluisterd van Marco, foto's gekeken, gehuild en gelachen. Mooi dat dat kan binnen ons nieuwe gezin. Ben best een bofkont!
Dank voor het lezen, doorsturen en reageren!
x